วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2557

โครงสร้างของโปรแกรม

    โปรแกรมภาษาซีมีองค์ประกอบที่สำคัญ 2 ส่วนคือไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม และไฟล์โปรแกรม ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรมเป็นไฟล์ที่ใช้เก็บไลบราลีเพื่อใช้รวม (include) ในการคอมไพล์โปรแกรมซึ่งจะมีส่วนขยายเป็น *.h มีชื่อเรียกว่า Compiler Directive ไฟล์โปรแกรมจะเริ่มต้นด้วยฟังก์ชัน main() และตามด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด เพื่อเริ่มต้นเขียนโปรแกรม การเขียนโปรแกรมจะต้องเขียนด้วยอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กเสอม และเมื่อจบประโยคคำสั่ง จะใช้เครื่องหมายเซมิโคล่อน ( ; ) ในการคั่นแต่ละคำสั่ง ภายในโปรแกรมจะประกอบด้วยฟังก์ขันและส่วนของคำอธิบาย เมื่อเขียนคำสั่งเสร็จจะปิดท้ายโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิดเสมอ

    รูปภาพ แสดงโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

#include<library>
/* ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม*/

void main(void)
/*ฟังก์ชันหลักของโปรแกรม*/

{
/*เริ่มต้นการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด*/

    variable declaration;
/*การประกาศค่าตัวแปรที่ใช้ในโปรแกรม*/

    program statement;
/*ประโยคคำสั่งในโปรแกรม*/

}
/*จบการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิด*/

#include<library>

เป็นส่วนหัวหัวโปรแกรมที่จะต้องเขียนไว้เพื่อให้ใช้งานฟังก์ชันต่างๆ ในกรณีที่ต้องการทราบว่าฟังก์ชันใดถูกนิยามไว้ที่ใดให้ทำแถบสีที่ฟังก์ชันดังกล่าวและกดปุ่ม Ctrl+f1
main
เป็นฟังก์ชันหลักของโปรแกรม
( ) 
ภายในวงเล็บเป็นค่าพารามิเตอร์ที่จะส่งผ่านไปทำงานยังฟังก์ชันอื่นๆ ถ้าไม่มีการ
ใส่ค่าแสดงว่าไม่ต้องการมีค่าพารามิเตอร์
{
ปีกกาเปิดแสดงการเริ่มต้นการเขียนโปรแกรม
variable declarations
ประกาศตัวแปร
program statement
การเขียนประโยคคำสั่ง
}
ปีกกาปิดแสดงการจบการเขียนโปรแกรม
/*ข้อความ*/

คำอธิบายโปรแกรม ใช้ในการอธิบายความหมายของคำสั่งหรือสิ่งที่ต้องการเขียน
ไว้กันลืมจะไม่มีผลใดๆกับโปรแกรม แต่การเขียนจะต้องเริ่มต้นด้วยเครื่องหมาย /* และจบด้วยเครื่องหมาย*/
ที่มา: http://www.lks.ac.th/anchalee/c_struc.htm

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น